Co zrobić kiedy mamy więcej niż jedno dziecko i tylko jeden pokój, który możemy udostępnić dzieciom? Trzeba wszystko sprytnie zaplanować i tak podzielić pokój, aby każdy jego mieszkaniec miał swój własny kąt.
Jeśli w pokoju mieszkają dzieci jednej płci, a na dodatek jeszcze różnica wieku między nimi nie jest zbyt duża, to nie mamy trudnego zadania. Dzieci mają wspólne zainteresowania i wiele wspólnych zabawek. Jeśli musimy urządzić pokój np. nastolatkowi i przedszkolakowi, to czeka nas więcej „gimnastyki”.
Każde dziecko, niezależnie od wieku, powinno mieć swój kącik w pokoju. Własne łóżko i szafkę lub chociaż półkę na swoje ukochane zabawki. Miejsce, które jest jego terytorium i azylem bezpieczeństwa. W miarę możliwości, niech ta część pokoju będzie urządzona tak, jak dziecko to sobie wymarzyło.
Jeśli powierzchnia pokoju i ustawienie okna czy okien na to pozwala, warto przedzielić go – np. regałem na książki, tak, aby każde dziecko miało swoją, oddzieloną powierzchnię.
Dobrze jest też ustalić wspólnie z dziećmi zasady panujące w takim dwu-, a czasem trzyosobowym pokoju. Na przykład kwestię głośnego słuchania muzyki, zapraszania gości, czy korzystania ze wspólnego komputera.
Kluczową sprawą jest mądry zakup mebli, które będą „rosły” razem z dzieckiem i które zaakceptują (mający różny gust) mieszkańcy pokoju. Najlepiej zdecydować się uniwersalne na meble w naturalnych kolorach, które za rok czy dwa nie wyjdą z mody. Jeśli młodsza córka marzy o różowym łóżku w księżniczki, albo syn o szafie ze Spidermanem – kup im pościel z ulubionym bohaterem, albo naklejki ścienne. Łatwo jest je wymienić, kiedy dziecku zmienią się zainteresowania i nie będziesz musiała robić kosztownego przemeblowania. Im bardziej uniwersalne meble, tym dłużej będą mogły służyć dzieciom.
Jeśli macie do dyspozycji niewielki pokój, na pewno przyda się piętrowe łóżko, albo łóżko na antresoli, pod którym można umieścić biurko czy inne meble. Warto wykorzystać każdy centymetr powierzchni – szafa na ubrania może sięgać prawie do sufitu, a pod łóżkiem, jeśli nie ma pojemnika na pościel, umieścić pojemne plastikowe pudła.
Do urządzania pokoju wciągnij dzieci, będą dumne, że mogą same decydować o tym, jak będzie wyglądało ich królestwo.
Jak urządzić pokój dla dwójki dzieci i jak pogodzić rodzeństwo w jednym pokoju?
Posted by Natalia in NIETYPOWE POMIESZCZENIA
Jeśli w pokoju mieszkają dzieci jednej płci, a na dodatek jeszcze różnica wieku między nimi nie jest zbyt duża, to nie mamy trudnego zadania. Dzieci mają wspólne zainteresowania i wiele wspólnych zabawek. Jeśli musimy urządzić pokój np. nastolatkowi i przedszkolakowi, to czeka nas więcej „gimnastyki”.
Każde dziecko, niezależnie od wieku, powinno mieć swój kącik w pokoju. Własne łóżko i szafkę lub chociaż półkę na swoje ukochane zabawki. Miejsce, które jest jego terytorium i azylem bezpieczeństwa. W miarę możliwości, niech ta część pokoju będzie urządzona tak, jak dziecko to sobie wymarzyło.
Jeśli powierzchnia pokoju i ustawienie okna czy okien na to pozwala, warto przedzielić go – np. regałem na książki, tak, aby każde dziecko miało swoją, oddzieloną powierzchnię.
Dobrze jest też ustalić wspólnie z dziećmi zasady panujące w takim dwu-, a czasem trzyosobowym pokoju. Na przykład kwestię głośnego słuchania muzyki, zapraszania gości, czy korzystania ze wspólnego komputera.
Kluczową sprawą jest mądry zakup mebli, które będą „rosły” razem z dzieckiem i które zaakceptują (mający różny gust) mieszkańcy pokoju. Najlepiej zdecydować się uniwersalne na meble w naturalnych kolorach, które za rok czy dwa nie wyjdą z mody. Jeśli młodsza córka marzy o różowym łóżku w księżniczki, albo syn o szafie ze Spidermanem – kup im pościel z ulubionym bohaterem, albo naklejki ścienne. Łatwo jest je wymienić, kiedy dziecku zmienią się zainteresowania i nie będziesz musiała robić kosztownego przemeblowania. Im bardziej uniwersalne meble, tym dłużej będą mogły służyć dzieciom.
Jeśli macie do dyspozycji niewielki pokój, na pewno przyda się piętrowe łóżko, albo łóżko na antresoli, pod którym można umieścić biurko czy inne meble. Warto wykorzystać każdy centymetr powierzchni – szafa na ubrania może sięgać prawie do sufitu, a pod łóżkiem, jeśli nie ma pojemnika na pościel, umieścić pojemne plastikowe pudła.
Do urządzania pokoju wciągnij dzieci, będą dumne, że mogą same decydować o tym, jak będzie wyglądało ich królestwo.